A është feja thirrje për pritje pasive, apo për veprim aktiv?
Në kohën kur sfidat ndaj realitetit islam po shtohen, shumë njerëz po kapen pas haditheve të Mehdiut dhe “melhames së madhe” si një shpresë e mbinatyrshme për shpëtim. Kjo shpesh është një formë arratisjeje psikologjike nga realiteti, dhe jo një besim i shëndoshë.
Feja nuk është horoskop fetar, as film fantazmë që na mban në pritje. Ajo është projekt për veprim dhe ndërtim, jo rrëfim për fundin e botës.
Interpretimi i haditheve në mënyrë që na bën pasivë dhe të dorëzuar është rrezik. Ndërsa kombet tjera ndërtojnë të ardhmen e tyre, ne presim një shpëtim që s’vjen kurrë.
Allahu thotë:
“Thuaj: Veproni! Se Allahu, i Dërguari dhe besimtarët do ta shohin veprën tuaj…” (Teube: 105)
Dhe Profeti ﷺ lutej:
“O Allah, kërkoj mbrojtje prej Teje nga paaftësia dhe përtacia.”
Nëse ndihesh i pafuqishëm, mos e fajëso fenë – por largohu nga iluzionet dhe fillo veprimin. Feja është nxitje për ndryshim, jo për pritje!
Hoxhë Halil Avdulli
