Tribunë Shkencore për 30-vjetorin e Gjenocidit të Srebrenicës
Organizata Kulturore dhe Humanitare MERHAMET organizoi tribunën shkencore ’30-vjetori i Gjenocidit të Srebrenicës’, ku u diskutua një nga krimet më të mëdha ndaj njerëzimit në Evropën pas Luftës së Dytë Botërore. Ngjarja solli ekspertë të shquar si Prof. Dr. Muamer Džananović, Dr. Jasmin Medić dhe Prof. Dr. Nuridin Ahmeti nën moderatorimin të Dr. Muhamed Jashari. Gjatë programit, të pranishmit patën mundësinë të dëgjojnë analiza të thella historike dhe juridike për ngjarjet tragjike të Srebrenicës, si dhe prezantime të veprave të rëndësishme të botuara nga Logos-A. Pjesmarrja aktive dhe angazhimi i audiencës dëshmojnë rëndësinë e kësaj teme dhe nevojën për të vazhduar të kujtojmë dhe të kërkojmë drejtësi. Kjo iniciativë u bë një platformë e rëndësishme për ruajtjen e kujtesës historike dhe ndërgjegjësimin e shoqërisë.
Gjenocidi i Srebrenicës mbetet një plagë e hapur në kujtesën kolektive dhe një paralajmërim kundër nacionalizmit të shfrenuar. Nëpërmjet kësaj tribune, OKH MERHAMET synoi jo vetëm të kujtojë të kaluarën, por edhe të ndërtojë një kuptim më të thellë për të ardhmen, duke përfshirë analiza shkencore dhe vepra letrare që dokumentojnë këtë tragjedi.
Fjalimi i Kryetarit të OKH MERHAMET
Dr. Ridvan Xhaferi, kryetar i OKH MERHAMET, hapi tribunën duke theksuar rëndësinë e kujtimit kolektiv, ai citoi ajetin kur’anor: “Mos thuani për ata që janë vrarë në rrugën e Allahut: ‘Janë të vdekur’. Përkundrazi, ata janë të gjallë, por ju nuk e kuptoni.” (El-Bekare, 154). Dr. Xhaferi vuri në dukje lidhjet historike midis tragjedive të Srebrenicës, Çamërisë dhe Reçakut, duke theksuar se këto ngjarje nuk janë thjesht të shkuara, por mësime të rëndësishme për të ardhmen.
Prof. Dr. Muamer Džananović: Rreziku i Nacionalizmit
Prof. Džananović, me autoritetin e tij akademik, theksoi se Srebrenica nuk është vetëm një ngjarje historike, por një paralajmërim për pasojat e nacionalizmit të shfrenuar. “Mohimi i këtij gjenocidi nuk është thjesht falsifikim i historisë,” tha ai, “por një formë e vazhduar dhune ndaj viktimave dhe familjeve të tyre.”
Dr. Jasmin Medic: Fuqia e Kujtesës Individuale
Dr. Medić fokusohet në rëndësinë e kujtimit të çdo viktime. “Çdo numër në statistika përfaqëson një jetë të humbur, një familje të shkatërruar,” deklaroi ai. Theksoi se puna e historianëve është të garantojë që këto histori të mos zhduken në manipulimet politike, duke e quajtur mohimin “një strategji të rrezikshme për stabilitetin e rajonit”.
Prof. Dr. Nuridin Ahmeti: Edukimi për të Ardhmen
Prof. Ahmeti prezantoi një propozim konkret: integrimi i një mësimi për gjenocidin e Srebrenicës në fillim të çdo viti shkollor në Kosovë. “Edukimi është mjeti më i fuqishëm për të parandaluar përsëritjen e historisë,” tha ai. Ai analizoi gjithashtu rolin e shtypit shqiptar në dokumentimin e kësaj tragjedie.
Në veçanti, Prof. Ahmeti prezantoi rezultatet e studimit të tij të thellë “Masakra e Srebrenicës e vitit 1995 në Bosnjë dhe Hercegovinë në dritën e shtypit shqiptar në Kosovë”. Në këtë punim shkencor, ai analizoi në mënyrë kritike raportimin e gazetës “Bujku” (17 korrik 1995), duke zbularë dokumente të fshehta të Grupit të Kontaktit. Sipas kërkimeve të tij: “Në një mbledhje të fshehtë në Gjenevë (dhjetor 1994), përfaqësues të Britanisë, Francës dhe Rusisë kishin rënë dakord që t’ia dorëzonin Srebrenicën dhe Žepën forcave serbe, në këmbim të një marrëveshjeje paqeje.”
Dr. Muhamed Jashari: Veprat Letrare si Dëshmi
Dr. Jashari, prezantoi veprat qe jane botuara në gjuhen shqipe nga Shtëpia Botuese Logos-A, përkthyer nga gjuha boshnjake:
“Ferri i Srebrenicës” nga Xhemaludin Llatiç – një vajtim poetik që përjetëson dhimbjen
“Varreza Çifute” nga Enes Kariç – një kronikë e jetës gjatë rrethimit të Sarajevës
“Zulija” nga Bajro Perva – një këngë lirike për rezistencën njerëzore
O.K.H. MERHAMET shpreh mirënjohjen e tij për të gjithë pjesëmarrësit dhe dëgjuesit, duke theksuar se kujtesa dhe edukimi janë çelësat për një të ardhme pa dhunë dhe me drejtësi.
